Διερευνήσεις του σώματος στο δημόσιο χώρο
Αν ένας από τους στόχους της αρχιτεκτονικής είναι να σχεδιάζει και να παράγει τις συνθήκες επικάλυψης του ανθρώπινου σώματος, μια ΄΄σωματοκεντρική΄΄ εστίαση σε σχέση με το περιβάλλον προέρχεται από διαφορετικές πειθαρχίες και θεωρητικά πεδία πολλαπλασιάζοντας την ΄΄ομιλία΄΄ / ΄΄λόγο΄΄ και τις εκτιμήσεις για το ανθρώπινο σώμα, διαρρηγνύοντάς το σε σημασιολογικά, γνωσιακά, αξιακά, δομικά και εννοιολογικά επίπεδα.
Διερευνώνται τοπικές, εμπειρικές και αναλυτικές προσεγγίσεις του ανθρώπινου σώματος στην πόλη: – ως προς τη διαδικασία συλλογής και επεξεργασίας (ανάλυση και ερμηνεία) ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε χώρους με δημόσιο χαρακτήρα, – ως προς την εύρεση του ιδανικότερου κατά περίπτωση, απαραίτητου ή αναπόφευκτου συμπληρώματος στη θέση του σώματος (μια αρχιτεκτονική της συσκευής, της διάταξης ή του περιβλήματος), – ως προς την τροποποίηση, την ανασύσταση των σωμάτων, την κριτική τους συσχέτιση με νοήματα και σημασίες που τα διαπερνούν προς την επι τέλεση μιας σωματικής δράσης.
ομιλίες : α/ εξουσία θανάτου / γυμνή ζωή (naked life)
β/ βιο-εξουσία (biopower)
γ/ φύλο (sex – gender)
δ/ τοπολογία σώματος (body topology)
ε/ τεχνητή ζωή (artificial life)
Διδακτική ομάδα: Κώστας Ντάφλος, Βάντα Χαλυβοπούλου